Sert duvarlara toslaya toslaya başımda yumrular oluştukça, hayatta kalabilmeyi sağlayan pratik püf noktalarını öğrendim işte. O on yıl boyunca çetin yaşam deneyimlerim olmasaydı, sanırım roman yazmak gibi bir uğraşa girişmezdim, hatta aklımdan bile geçirmezdim. Yine de insanın temel karakteri keskin değişimler göstermiyor. Tek başına kalma arzusu, hiç değişmeden hep vardı içimde. O yüzden günde bir saat kadar koşup, o süre boyunca kendime ait bir sessizlik zamanına sahip olabilmek, ruh sağlığım açısından önemli bir anlam taşımaya başladı.
Haruki Murakami( Koşmasaydım Yazamazdım - 26 )
Diyeceksiniz ki “Ne çabuk?” Kalbin kararları bir, bilemedin iki saniyede alınır. Buna mukabil, yaşadıkça ihtiyat, tedbir, önlem, sakınma gibi, hayatla çelişen tutumlara dört elle sarılmayı öğreniriz. Murat Menteş
( Ruhi Mücerret - 41 )
( Ruhi Mücerret - 41 )