Yazarlık Aforizmaları

Kağıtlar yapışkanlı sarı parlak, sıkıştırıyorum. Beden alışkanlıklarını unutmuyor galiba. Ellerim yazıyor. Parmaklarım kendilerini harf sanıyor. Eğleniyorum. Murat Gülsoy
( Nisyan - 108 )

Kelimeleri yakalayamıyorum, çok uzak, ben çok yavaş. Sesleniyorum arkalarından. Murat Gülsoy
( Nisyan - 92 )

Siz hangi romanımdaydınız? Murat Gülsoy
( Nisyan - 91 )

Sıkıntıyla yere çeviriyorum bakışlarımı. Sözün dümeni elimde değil. İlk aklıma gelenler taşıyor içimde süt gibi. Roman yarım kaldı hayat. Evet evet roman nasıl, demek yazıyorsun, çok iyi çok, nerede bakabilir miyim, okuyabilir miyim? Koltuğun kenarına sıkıştırdığım sarı küçük kağıtları işaret ediyorum. Hiç bitmeyecek. Paramparça. Murat Gülsoy
( Nisyan - 89 )

Yok olup gidiyor sözlerimin izi. Murat Gülsoy
( Nisyan - 73 )

Kelimeler kayıt üzerinde ölüyor. Murat Gülsoy
( Nisyan - 63 )

Kelimeler var. Kaçıp gitmeye çalışan harfler. Murat Gülsoy
( Nisyan - 60 )

Kelimeler birer resim. Kuş. Ağaç. Su. Kelimenin içinde titreşen cılız alev sönmek üzere. Murat Gülsoy
( Nisyan - 51 )

Tavandan aşağıya örümcek ağları, toz, kül ve sözler döküldü. Murat Gülsoy
( Nisyan - 44 )

Bedenimin içinden geçip gidiyor sözcükler. Oturduğum koltuğa saplanıyorlar. Rahatsız. Murat Gülsoy
( Nisyan - 43 )